RAMAI rakyat Malaysia yg menanam anggur kerana pelbagai sebab. pengangguran berlaku kerana sebab-sebab menanam anggur yg dijadikan alasan.menolak pekerjaan yg diterima atau belum diterima juga antr baja kepada aktiviti ini.
"gaji kecik, lh. ak kn, ade degreee... xkn nk keje cm ni je?"
"ak xnk keje cm ni. ak nk keje yg ade job satisfaction. bwat ape yg ak minat, ak suke. br blh perform"
"jauh sgt, tempat 2. rural area. leceh semuanye. xnk lh."
ini ant komen2 biase didgr oleh penganggur yg makin lebat hasil tuaiannye.
aku n kerjaya
ikhlasnye, ak sgt meminati bidang ini. cukup segalanya bg ak. pulangannye. kepuasannye. kemashurannye. dan segalanye. alhamdulillah dr ak bwat ilahi ats kurnia ini.
tp
puas kah org dgn ak?
"die xde itu...."
"mane blh die bwat ini..."
"die sebenarnye x layak utk ini, rsnye....."
"macamane awak blh bwat ni?...."
KONKLUSI
kate cinte, ini bkn amerika. org x dengki utk berjaya. siape usaha die dapat die punye.
ini lh kite. semuanye begini. org2 nye memang begini. nk naik mmg harus begini. org jujur x hidup disini.sapu2, sket. gosok2, siket. bwat lh if kau nk naik cepat.
life goes on 2 b face n retrieve d fact.
moge tuhan lindungi semue.
amin...
Thursday, January 13, 2011
Saturday, January 8, 2011
KENAPE JULIAMOYU LAME X BERBLOG
lame sgt dh x mengatasi tarikh (updating)di blog ini, kn?
salam buat semue yg merindu n dirindui selalu.
assalamualaikum, salam sejahtere, salam bahagia salam cinte kaseh syg, salam muhibbah, salam salam semue.
kenape, juliamoyu lame x berblog?
ramai yg tanye soalan ni. barangkali dh bosan jg bertanye soalan yg sama. kan? pasti ade sebab dan jawapan utk soalan ini. ( ketika ini ak mnyedari sesuatu. taipan ku makin laju. mungkin makin mahir dek kerja2 typing yg makin menimbun. ak ni keje mengaja ke, menaip? hehehe...)
ramai juge yg dh x tau status ak, sbb dh lame gler x share kt cni. ok, ak mengambil kesempatan ni utk berkongsi sdikit dh kisah hidup n rutin harian seorg julia;
pertama - berat badan meningkat dr sblm melahirkn. sikit je. kerana ak breastfeed baby.
lagi pertaMA - ak telah melahirkn seorg QASEH AZALIA MUHAMMAD AZAM pd 16 julai 2010. bayi seberat 3.1kg di hospital pakar kuantan. bercuti maternity leave n telah pn blk bertugas seminggu lps raye aidilfitri thn lps.
kedua - qseh skrg dh menghapiri usia 6 bln. dh pandai meniarap n buat pelbagai bunyi bising sebagai refleksi perasaannye. contohnye, bunyi bising;
"aieeY2" ble org xde kt sblh. sbagai tanda "jgn tinggal sy sorg"
"mmmm...." ble disuapkn mkn. sbg tande " terime kasih sbb suapkn n faham perasaan nk mkn sy ini"
" aieeejah2" ble dh bjaye tiarapkn bdan. sbg tande "tgk la sy yg dh pandai mniarap sendiri ni..."
"aieee...jeee ah" ble duduk kt ribe ibu ms tgh taip entry. sbg tande " urm... ok la entry ni. tulis cpat sket spy sy blh cpat sket ilangkn dahage tkak yg dh haus bising ni"
ketiga - telah pun mencapai usia 27 thn pd nu ye aritu.
keempat - tu jelh, ,kot. sbb yg lain blom berubah. mAsih lg menjd ahli kelab PJJ di jpa polijb. credit kpd ahli2 lain yg dh berjaye keluar club n credit jg kpd yg masih jd ahli. jgn lupe isi lg borg utk thn ni, ye.
berbalik kpd topik di atas.
kenape, ye?
byk sebab yg mempengruhi keadaan ini. mungkin mereka yg berada dalam kasut juliamoyu akn faham sepenohnya. dan sebenarnye.... ade beberape perasaan yg mendorong kejadian ini.
pertama -
sy tidak punyer cukup waktu luang utk update. sy ibu berkerjaya yg tinggal hanya berdua dgn baby sy. bibik yg balik nk kawen n x dtg lg. cinte yg berpisah d mate demi tggjwb n mase depan yg lebih baik.
kedua -
ketandusan idea dek kesibukan lain yg bertandang lebih dulu dlm minda.
ketiga -
keraguan tentang berblog dgn berperasaan. individu berblog utk meluah idea n perasaan.
smpai sini dulu. kewajiban memanggil.
salam buat semue yg merindu n dirindui selalu.
assalamualaikum, salam sejahtere, salam bahagia salam cinte kaseh syg, salam muhibbah, salam salam semue.
kenape, juliamoyu lame x berblog?
ramai yg tanye soalan ni. barangkali dh bosan jg bertanye soalan yg sama. kan? pasti ade sebab dan jawapan utk soalan ini. ( ketika ini ak mnyedari sesuatu. taipan ku makin laju. mungkin makin mahir dek kerja2 typing yg makin menimbun. ak ni keje mengaja ke, menaip? hehehe...)
ramai juge yg dh x tau status ak, sbb dh lame gler x share kt cni. ok, ak mengambil kesempatan ni utk berkongsi sdikit dh kisah hidup n rutin harian seorg julia;
pertama - berat badan meningkat dr sblm melahirkn. sikit je. kerana ak breastfeed baby.
lagi pertaMA - ak telah melahirkn seorg QASEH AZALIA MUHAMMAD AZAM pd 16 julai 2010. bayi seberat 3.1kg di hospital pakar kuantan. bercuti maternity leave n telah pn blk bertugas seminggu lps raye aidilfitri thn lps.
kedua - qseh skrg dh menghapiri usia 6 bln. dh pandai meniarap n buat pelbagai bunyi bising sebagai refleksi perasaannye. contohnye, bunyi bising;
"aieeY2" ble org xde kt sblh. sbagai tanda "jgn tinggal sy sorg"
"mmmm...." ble disuapkn mkn. sbg tande " terime kasih sbb suapkn n faham perasaan nk mkn sy ini"
" aieeejah2" ble dh bjaye tiarapkn bdan. sbg tande "tgk la sy yg dh pandai mniarap sendiri ni..."
"aieee...jeee ah" ble duduk kt ribe ibu ms tgh taip entry. sbg tande " urm... ok la entry ni. tulis cpat sket spy sy blh cpat sket ilangkn dahage tkak yg dh haus bising ni"
ketiga - telah pun mencapai usia 27 thn pd nu ye aritu.
keempat - tu jelh, ,kot. sbb yg lain blom berubah. mAsih lg menjd ahli kelab PJJ di jpa polijb. credit kpd ahli2 lain yg dh berjaye keluar club n credit jg kpd yg masih jd ahli. jgn lupe isi lg borg utk thn ni, ye.
berbalik kpd topik di atas.
kenape, ye?
byk sebab yg mempengruhi keadaan ini. mungkin mereka yg berada dalam kasut juliamoyu akn faham sepenohnya. dan sebenarnye.... ade beberape perasaan yg mendorong kejadian ini.
pertama -
sy tidak punyer cukup waktu luang utk update. sy ibu berkerjaya yg tinggal hanya berdua dgn baby sy. bibik yg balik nk kawen n x dtg lg. cinte yg berpisah d mate demi tggjwb n mase depan yg lebih baik.
kedua -
ketandusan idea dek kesibukan lain yg bertandang lebih dulu dlm minda.
ketiga -
keraguan tentang berblog dgn berperasaan. individu berblog utk meluah idea n perasaan.
smpai sini dulu. kewajiban memanggil.
Subscribe to:
Posts (Atom)